Crossing Schaarbeek promoveert naar eerste afdeling: ‘Trots als vierde club van Brussel’

Crossing Schaarbeek heeft zondag de promotie naar de eerste amateurafdeling afgedwongen, op één niveau van het profvoetbal. Een hoogtepunt voor het nieuwe Crossing, ontstaan in 2012 na een fusie. Toch bestaat de clubnaam al sinds de jaren zeventig, toen Crossing in eerste klasse speelde. "Er hangt een negatief beeld rond Schaarbeek, maar vandaag hebben we bewezen dat we ook positieve dingen kunnen doen."

"Wij zijn de beste ploeg. Punt. Maar vandaag heb ik de beste versie van jullie nodig. Hou je hoofd bij de match. Grote ploegen doen dat op grote momenten. En blijf samen. Als jullie dat doen, kunnen hier straks 300 mensen uit Brussel feesten."

In een veel te kleine kleedkamer van het bescheiden voetbalcomplex in Kelmis spreekt hoofdtrainer van Crossing Schaarbeek Dave De Herdt net voor de aftrap zijn troepen toe. Vanuit de beschimmelde douche luisteren we mee, terwijl minstens 250 Schaarbeekse supporters toestromen.

Ze zijn talrijker én luidruchtiger dan de thuisfans van Union La Calamine en hebben er een bustocht van twee uur op zitten om hun ploeg te steunen op de voorlaatste speeldag van de tweede amateurafdeling. Het is een wedstrijd met inzet, op 130 kilometer van het Josaphatpark.

"Ik kom van verder. Voor mij is het vandaag 240 kilometer," vertelt Crossing-fan Rik Vandaele. Al vier seizoenen reist hij vanuit het West-Vlaamse Ruddervoorde naar alle wedstrijden van Schaarbeek. "Ik ben al supporter sinds het oude Crossing, toen ze nog in eerste klasse speelden. Ik zag ze voor het eerst in 1972 op het oude plein van Cercle Brugge, waar ik naartoe fietste vanuit Ruddervoorde."

"Sindsdien ben ik altijd supporter gebleven. Ik werd verliefd op de ezel (symbool van de gemeente en de club, red.) en de maillot rayé," zegt hij. "Ik vind het geweldig. We zijn een multiculturele ploeg en dat kennen we niet in West-Vlaanderen." Dat multiculturele karakter zien we terug op de tribunes én op het veld, waar de elf spelers een afspiegeling zijn van de Schaarbeekse samenleving.

De kern bestaat uit spelers met Turkse, Marokkaanse of Congolese roots, Vlamingen, jongens uit de eigen jeugdopleiding en spelers die ervaring hebben op het hoogste niveau in België. Ook Crossing Schaarbeek zelf speelde ooit in eerste klasse, meer dan vijftig jaar geleden. De club ontstond in 1969 uit de fusie tussen de Royal Cercle Sportif de Schaerbeek en Crossing Molenbeek, toen vicekampioen in tweede klasse.

Tsjechische spion

Zo ontstond Crossing Schaarbeek en speelde het al in het seizoen 1969-1970 eersteklassevoetbal in het Josaphatpark, met een legendarische sterspeler uit Tsjechoslowakije. "Die man heette Josef Masopust," vertelt voetbalhistoricus Kurt Deswert. "Hij speelde in 1962 de finale van het WK in Chili en scoorde toen zelfs. Datzelfde jaar werd hij verkozen tot Europees voetballer van het jaar."

Masopust kwam op een lijst te staan waarop Alfredo Di Stéfano al tweemaal prijkte, en later namen als Eusébio, Bobby Charlton en Johan Cruijff zouden volgen. Dat zo'n speler in België kwam voetballen was uitzonderlijk. "Hij speelde jarenlang voor Dukla Praag, de militaire ploeg van Tsjechoslowakije. In zijn nadagen kreeg hij als eerste Tsjechoslowaakse speler toestemming om naar het buitenland te gaan. Hij moest hier eigenlijk spioneren en laten zien hoe het Westen eruitzag."

Crossing Molenbeek haalde hem op zijn 37ste naar België, waar hij de club naar eerste klasse hielp. Daarna speelde hij nog één seizoen in het Crossingstadion in Schaarbeek. Terwijl daar zijn spelerscarrière eindigde, begon Crossing Schaarbeek met het lanceren van profspelers zoals Georges Leekens. "Het was een bijzondere tijd voor een unieke club, toen een echte cultclub."

Ook andere namen uit de geschiedenis van Crossing zijn het vermelden waard, zoals Abdelkhalek Louzani, later bondscoach van Marokko, en Selahattin Karasu, die uitgroeide tot Turks international. "Louzani was de eerste Marokkaanse speler in de Belgische eerste klasse," weet Deswert. "Hij kwam van Anderlecht maar brak door bij Crossing. Karasu doorliep de jeugdrangen en brak lokaal door."

"Crossing was de eerste ploeg die actief spelers uit de allochtone jeugd van Schaarbeek naar de eerste ploeg bracht. Ook de broers Bakalli, de eerste Albanezen in de Belgische eerste klasse, komen uit die traditie. Zo kreeg de club een uniek karakter, met een jeugd vol exotische nationaliteiten."

Lang duurde het avontuur op het hoogste niveau echter niet: vier seizoenen, tot 1973, speelde Crossing in eerste klasse. Nadien ging het bergaf, vooral door financiële problemen. "In 1973 had je veel concurrentie: vier Brusselse ploegen in eerste klasse (Racing White, Anderlecht, Union en Crossing Schaarbeek, red.). Om financieel gezond te blijven, moest je gemiddeld 8.000 supporters per wedstrijd trekken. Dat lukte niet."

Het stadion, met een capaciteit van 17.000 man, zat soms vol — bijvoorbeeld als Paul Van Himst en Jan Mulder op bezoek kwamen — maar meestal bleef het onderbezet. De echte recordopkomst volgde pas in 1984, voor een concert van Bob Dylan dat 20.000 toeschouwers trok. Toen was zowel het stadion als de club al in verval, en verhuisde het stamnummer naar Elewijt.

Titelstrijd

Terug naar zondagmiddag in de Oostkantons, op amper tien kilometer van Aken. Het Crossing Schaarbeek dat hier tegenover Union La Calamine staat, werd in 2012 herboren, klom van provinciaal naar nationaal amateurvoetbal en strijdt vandaag om de titel in tweede afdeling. "O la la, o le le, qui ne saute pas, n’est pas Schaerbeekois," zingen de meegereisde fans luidkeels. Bij winst wordt Crossing kampioen en promoveert het naar de eerste afdeling — het vroegere derde klasse, waar het oude Crossing in 1980 voor het laatst actief was.

Na 45 minuten staat het nog 0-0. Crossing domineert, maar kan nog weinig doelgevaar creëren. "We maken ze moe en dan beseffen ze dat Crossing altijd strijdt tot het einde," zegt supporter Farid Berrada. "Maar eerlijk: aan het begin van het seizoen hadden we dit nooit verwacht."

"We moeten scoren en kampioen spelen," zegt ook supporter Fouad Absisan tijdens de rust. De titel is voor hem extra belangrijk: "Mijn zoon speelt hier en ik heb zelf ook nog bij Crossing gespeeld. Toen zaten we nog in derde klasse. Als Schaarbekenaar steun je je club. We laten Schaarbekenaren dromen."

Het verlossende doelpunt komt in de 73ste minuut via Jawad Absisan, Fouads zoon. In de blessuretijd maakt topschutter Esteban Casagolda, 38 jaar oud, er nog 0-2 van. De promotie is binnen en de feestvreugde op de bezoekerstribune barst los.

‘Negatief beeld’

"We keren terug naar het niveau dat we als club uit zo'n grote gemeente verdienen," zegt assistent-coach Pascal Withofs, al sinds 1973 bij de club betrokken. "We mogen trots zijn als vierde ploeg van Brussel."

Voor Withofs en hoofdtrainer De Herdt is het het tweede opeenvolgende seizoen waarin Crossing promoveert. "Het is fantastisch dat we dit mogen meemaken," zegt De Herdt. "Fantastisch voor Schaarbeek, dat vaak negatief in het nieuws komt. Vandaag hebben we bewezen dat we ook positieve dingen kunnen doen en dat de stad achter ons staat. Dat betekent heel veel."